Saya Amat Merindui Beliau

sebak . air mata bergenang .

saya amat merindui beliau . sangat sangat .

salah saya kan . patutnya saya dah mintak cuti tuk sambut bulan ramadhan bersama - sama ibu . tapi saya tak apply . saya fikir saya mampu tahan rindu ni . skang seolah2 saya mahu terbang balik rumah . sungguh ! saya cam dah tak termampu tuk menahannya lagi ..

saya cuba tipu perasaan saya . jaohkan saya dari perasaan rindu yg menyeksakan itu . tapi saya tak mampu . pagi indah tadi saya menangis rindukan ibu . air mata dah jadik air pembasuh muka dah . adoi !

saya kejam biarkan ibu di rumah berbuka sensorang . dah 13 hari ibu berbuke sensorang . apa makna saya sebagai anaknya ?

maafkan saya ibu . saya tak mampu tuk balik menyambut ramadhan ini . banyak penghalang . tapi saya janji kita sempat berbuka tuk 2 hari sesama . saya taknak jadi cam anak - anakmu yang laen .

sungguh hati saya tak tenang selagi saya tak dapat tatap wajah beliau ..